بررسی عوامل مؤثر بر نگرش گندمکاران نسبت به مزارع نمایشی (مطالعه موردی در شهرستان اصفهان)

هدف این تحقیق بررسی عوامل مؤثر بر نگرش گندمکاران نسبت به مزارع نمایشی می باشد. این تحقیق ازنوع توصیفی- همبستگی و علی- مقایسه ای می باشد. گندمکاران شهرستان اصفهان جامعه آماری این تحقیق را تشکیل می دهند که با استفاده از نمونه گیری طبقه ای 394 گندمکار به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند که در نهایت381 پرسشنامه مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. روایی ابزار پژوهش از طریق اعضای هیئت علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی در دانشگاه تربیت مدرس و دانشگاه تهران و متخصصان و کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان تأیید شد. آزمون مقدماتی و اعتبار پرسشنامه از طریق تکمیل 30 پرسشنامه به وسیله گندمکاران در یکی از روستاهای خارج از نمونه آماری به عمل آمد, و ضریب اطمینان آلفای کرونباخ87/0 محاسبه شد. نتایج حاصل از همبستگی پیرسون نشان می دهد که هیچ کدام ازمتغیرهای شخصی واجتماعی با نگرش گندمکاران نسبت به مزارع نمایشی رابطه معنی داری ندارند. بین میانگین های سن، سواد، سابقه کشت گندم، فاصله مزرعه تا مرکز خدمات، سطح زیر کشت گندم، عملکرد گندم، سطح مکانیزاسیون، روش کشت گندم، نوع بذر مصرفی، نگرش گندمکاران پیرامون مزارع نمایشی، منزلت اجتماعی، استفاده از وسایل ارتباط جمعی،مشارکت اجتماعی، استفاده از کانال های ارتباطی، دانش فنی وپذیرش تکنولوژی گندمکاران بازدید کننده از مزارع نمایشی و گندمکارنی که بازدید نکرده اند اختلاف معنی داری وجود دارد.